Wpływ melatoniny na procesy antyoksydacyjne u noworodków z sepsą – wyniki wstępne

Uogólniona reakcja zapalna w przebiegu sepsy prowadzi do produkcji wolnych rodników tlenowych. Substancje te bardzo łatwo wchodzą w reakcje z białkami strukturalnymi i enzymatycznymi komórki, DNA oraz lipidami błon komórkowych, co w konsekwencji prowadzi do śmierci komórki. Ocena wpływu melatoniny na procesy antyoksydacyjne u noworodków przedwcześnie urodzonych z sepsą. Badaniem objęto 20 noworodków przedwcześnie urodzonych: 10 z rozpoznaną sepsą (grupa badana), 10 bez zakażenia (grupa kontrolna). W grupie badanej zastosowano leczenie doustne melatoniną/placebo. Krew do badań pobrano przed zastosowanym leczeniem w obu grupach (próba zerowa), następnie w grupie badanej godzinę po zastosowanym leczeniu (próba pierwsza) oraz po upływie trzech godzin (próba druga). We wszystkich próbach oznaczono dialdehyd malonowy i całkowity potencjał antyoksydacyjny przy użyciu odczynników firmy OxisResearch. Dodatkowo monitorowano laboratoryjne wykładniki zakażenia. W grupie noworodków z rozpoznaną sepsą, leczonych melatoniną, stwierdzono istotne statystycznie obniżenie wartości białka C-reaktywnego w kolejnych oznaczeniach. Wartość całkowitego potencjału antyoksydacyjnego nie różniła się w sposób istotny statystycznie pomiędzy grupami badanymi. Zaobserwowano, nieistotny statystycznie, wzrost aktywności antyoksydacyjnej u noworodków z zakażeniem uogólnionym po upływie godziny od podania melatoniny. W badanych próbkach osocza nie stwierdzono obecności dialdehydu malonowego. Zastosowane leczenie melatoniną u noworodków z rozpoznaną sepsą nie wpłynęło w sposób istotny statystycznie na wartość całkowitego potencjału antyoksydacyjnego. Zagadnienie wymaga dalszych badań klinicznych. Systemic inflammatory response in neonates with sepsis causes an increase in free oxygen radicals production. Those products can easily react in cells with structural and enzymatic proteins, DNA and lipids of cell membrane. In this way they lead the cell to death. Evaluation of influence of melatonin on antioxidant processes in preterm newborns with sepsis. Twenty preterm newborns were included to the study: 10 with diagnosed sepsis (study group) and 10 without infection (control group). Newborns in study group were treated using melatonin or placebo. Blood samples were collected three times: in a study and in a control group before treatment (zero sample); and in a study group 1 hour after treatment (first sample) and three hours after treatment (second sample). In collected blood samples we measured malondialdehyde concentration and total antioxidant status by using OxisResearch reagents. We also monitored laboratory markers of infection. We observed statistically important reduction of C reactive protein in group of newborns with sepsis treated with melatonin. Total antioxidant status didn't differ statistically between groups. We observed increase of TAS in newborns with sepsis in blood sample collected 1 hour after giving melatonin, but it wasn't statistically important. In all collected blood samples we didn't find malondialdehyde. There is no influence of melatonin treatment on total antioxidant status in preterm newborns with sepsis. Using melatonin in treatment of sepsis required further investigations.