New indexes of body fat distribution, visceral adiposity index, body adiposity index, waist-to-height ratio, and metabolic disturbances in the obese

Wstęp: Dystrybucja tkanki tłuszczowej w organizmie odgrywa szczególną rolę zarówno w ocenie ryzyka oraz prewencji, jak i w terapii zaburzeń metabolicznych, a także chorób sercowo-naczyniowych. Obok klasycznych wskaźników służących do oceny stopnia otyłości, takich jak wskaźnik masy ciała (BMI), wskaźnik talia–biodra (WHR) czy obwód talii (WC) istnieją nowe wskaźniki, których zastosowanie w praktyce klinicznej powinno zostać rozważone. Cel: Celem badania była ocena przydatności związanych z otyłością wskaźników ilości i dystrybucji tkanki tłuszczowej, tj. wskaźnika wisceralnej tkanki tłuszczowej (VAI), wskaźnika otłuszczenia ciała (BAI) oraz wskaźnika stosunku biodra–wzrost (WHtR) w relacji do parametrów antropometrycznych, składu ciała, jak również w ocenie zaburzeń metabolicznych wśród pacjentów z I stopniem otyłości. Metody: Badaniem objęto 72 kobiety i 34 mężczyzn w wieku 39,0 ± 5,9 roku ze średnią wartością BMI 32,6 ± 2,4 kg/m 2 , zgłaszających się do Instytutu Żywności i Żywienia w celu redukcji masy ciała. U wszystkich pacjentów dokonano pomiaru masy ciała, wzrostu, obwodu talii, obwodu bioder, a także obliczono wskaźniki: BMI, WHR, WHtR, VAI i BAI. Opierając się na analizie bioimpedancji (TANITA MC 180MA), dokonano oceny składu ciała, w tym: zawartości tkanki tłuszczowej (FM) oraz zawartości wisceralnej tkanki tłuszczowej (VAT). Ponadto oznaczono profil lipidowy: stężenie triglicerydów (TG), cholesterolu całkowitego (TC), cholesterolu frakcji lipoprotein o niskiej (LDL) i wysokiej (HDL) gęstości, a także stężenie glukozy i insuliny, na podstawie których obliczono wskaźnik insulinooporności HOMA-IR. Wyniki: Wykazano statystycznie istotne, dodatnie korelacje między związanymi z otyłością parametrami: WC, WHtR, BAI, VAI, BMI i zawartością VAT szacowanej metodą bioimpedancji, jak również między VAI, WC, WHtR a zaburzeniami metabolizmu glukozy i lipidów. Odnotowano dodatnią relację pomiędzy BAI i BMI a całkowitą zawartością tkanki tłuszczowej (FM%). Potwierdzono związek WC, WHtR i VAI z masą ciała wśród badanych osób. Wnioski: Wyniki niniejszych badań potwierdzają, że VAI, WC i WHtR mogą być użyteczne w ocenie zwiększonego udziału VAT oraz związanych z nią zaburzeń metabolizmu glukozy i lipidów. Obliczana oddzielnie dla każdej płci wartość BAI może być również cennym elementem postępowania terapeutycznego i prognozowania rozwoju zaburzeń metabolizmu glukozy. Jednak konieczne jest przeprowadzenie kolejnych badań w celu określenia wartości granicznych dla BAI jako markera otłuszczenia oraz ich związku z niekorzystnymi efektami zdrowotnymi.